Een beetje Italiaanse pizzeria heeft zijn eigen Omo morto, dode man. En nee, dit is geen klant die de plaatselijk gebakken pizza niet heeft overleefd. Wat is het wel? Een hele mooie pizza-anekdote. Op de foto hieronder staat een Omo morto.
Pizza-anekdote
Een goedbezochte Italiaanse pizzeria bakt ergens tussen de 200 en 1.000 pizza’s op een avond. Veel pizzeria’s hebben grote stenen houtovens waar je meerdere pizza’s tegelijk in kunt bakken. Zo’n oven is soms wel twee meter diep. Omdat de oven zo diep is, wordt er gewerkt met hele lange pizzascheppen. Zo kunnen de pizzaioli (pizzabakkers) de pizza’s tot helemaal achter in de oven leggen. Maar stel je eens voor dat je als pizzaiolo de hele avond met zo’n lange (en dus zware) pizzaschep pizza’s in de oven moet schuiven. Dag in dag uit.
´Omo morto´
Dat is met het gewicht van dit soort lange pizzascheppen niet te doen. En daar is dus – door de Napolitanen – wat op gevonden: de Omo morto. Dit is een standaard die voor de oven op de werkvloer wordt gezet. Aan de bovenkant heeft de standaard een v-vorm waar de lange steel van de pizzaschep op rust. De pizzabakker hoeft nu zelf niet het gewicht van de schep te dragen, maar deze alleen maar naar voren en naar achteren te bewegen, in en uit de oven. Deze standaard staat op een vaste plek en wordt niet verplaatst. Vandaar dat die de bijnaam ‘dode man’ heeft gekregen.
