De Nederlandse zangeres Maaike Rijnders reisde tien jaar door Italië. Ze raakte verslingerd aan de Italianen en hun muziek. In pianobars in Italië zong Rijnders haar versie van hun klassiekers. Elf van deze klassiekers – waaronder liedjes van Gianmaria Testa, Ivano Fossati, Sergio Cammariere en Francesco De Gregori – heeft ze met haar band Fiabe opgenomen en onlangs uitgebracht op het album Undici racconti (Elf verhalen).
Foto: Dhinand Kleine
Hoe ben je in aanraking gekomen met de Italiaanse artiesten waarvan je werk vertolkt op Undici Racconti?
'Ik ben door een studie kunst- en cultuurgeschiedenis in Italië terecht gekomen, gewoon tijdens een zomer en was meteen verslingerd aan het land. In Perugia heb ik toen Italiaans geleerd en daarna ben ik gaan werken als reisleider culturele reizen. Toen ben ik ook in aanraking gekomen met de Italiaanse muziek. Ik ging gewoon steeds op zoek naar nieuwe en andere artiesten, op aanraden van Italianen. Vaak waren dat chauffeurs of gidsen. Dat is de basis geweest. Op enig moment ontdekte ik Anna Oxa en dan met name haar cantuatori cd’s. Ik heb me veel gebaseerd op haar versies van evergreens. Zo ben ik ook op zangers als Fossati De Gregori en op Fabrizio De André gekomen. Andere artiesten, zoals Testa, Cammariere en zangeres Maria Pierantoni Giua heb ik ontdekt toen ik alweer gesetteld was in Nederland.'
Wat spreekt je zo aan in de artiesten waarvan je liedjes vertolkt op je cd?
'De teksten vind ik erg belangrijk. Een liedje dat nergens over gaat zing ik niet. Dat is eigenlijk wel vreemd aangezien ik meestal zing voor mensen die het toch niet verstaan. Maar voor mij maakt het veel uit. Soms denk ik wel eens dat ik de liedjes moet vertalen, maar dat vind ik dan ook weer zo geforceerd. Bovendien zijn het juist ook de Italiaanse klanken die het publiek toch ook weer mooi vinden.'
Hoe zou je jouw muziekstijl omschrijven?
'Ik zoek het liefst naar niet al te gangbaar werk. Zo ben ik erg weg van Vinicio Capossela, alleen is hij net even te weird om zelf te coveren. Veel evergreens zijn op het randje van té pathetisch en ook de echte popmuziek van Italië boeit me niet zozeer. Ik zit tussen de cantautori, de jazz en de pop in.'
De Italiaanse muziekcatalogus is dankzij de rijke muziekcultuur ontzettend groot. Je hebt 11 nummers gekozen. Waarom elf verhalen?
'Haha, het zijn er elf geworden omdat ik er eigenlijk 12 wilde. Het nummer Passione, een Napoletaanse klassieker had er ook op gemoeten. Maar het klonk niet naar tevredenheid, het is een nummer dat echt op het randje van smartlap is. HIj doet het altijd heel goed in live optredens, maar op de cd bleef ie niet plakken, hij werd kitsch. Toen bleven er 11 over en laat dat nu mijn lievelingsgetal zijn. Ik vond het leuk om het album 'Elf verhalen' te noemen, om ook aan te geven dat het mij gaat om het vertellen van de verhalen.'
Wat voor cd wilde je dat Undici Racconti zou worden?
'Ik wilde niet dat het alleen maar ballades zouden zijn, er moest afwisseling in zitten. Het album moest niet te veel galm en poeha hebben, maar wel wat dromerigs. Ik hoop dat ik daarin geslaagd ben.'
» Het album Undici racconti is te bestellen via de website van Fiabe of te downloaden via iTunes.
» Het eerstvolgende optreden van Fiabe is in Maastricht op 11 mei 2012 in de Lutherse Kerk (Hondstraat 14, aanvang om 20.00 uur). Aanmelden kan hier.
