Je kan tegenwoordig in heel veel (web)winkels een fles goede Italiaans olijfolie kopen. Intussen zijn er wel zoveel winkels, dat kiezen best lastig kan zijn. Want welke olie koop je?
Ik vind het zelf altijd erg leuk om te weten waar producten precies vandaan komen. Of beter nog: te weten waar ze gemaakt worden. En door wie.
Olijfolie uit Puglia: versgeperst voor op jouw pizza
Onlangs heb ik een olijfolie uit Puglia ontdekt waarvan je precies weet wie hem gemaakt heeft. Sterker nog, je weet zelfs dat de olijven waar jouw olijfolie van gemaakt is, nog niet zo lang geleden in deze boomgaard hingen.
De olijfbomen van Frans van Munster staan trouwens op een stuk land tussen allemaal andere soorten bomen (eiken, carobe, fruitbomen). Het terrein is 100% biologisch. Er worden geen insecticiden gebruikt omdat allerlei vogels door onze bosrijke omgeving worden aangetrokken. De vogels bemesten het terrein en gaan parasieten op natuurlijke wijze te lijf. Als er bemest wordt, is dat alleen met natuurlijke meststoffen.
Geoogst en geperst
De olijven worden op dezelfde dag dat ze worden geoogst ook geperst. Hierdoor blijft de zuurgraad zeer laag. Om een olijfolie ”extra vergine” te mogen noemen mag hij de 1,0 % zuurgraad niet overschrijden. De olie van Frans zit daar met een gemiddelde van 0,2 % ruim onder. Deze lage zuurgraad garandeert behalve meer smaak ook een lange houdbaarheid. Deze olie blijft minstens drie jaar geschikt voor consumptie. Als je hem maar koel en donker bewaart.
De olijven worden eerst door grote molenstenen tot pulp vermalen en daarna op ambachtelijke wijze tussen matten geperst. Dit proces kan wel vier uur in beslag nemen. Frans gebruikt vijf verschillende olijvensoorten: Nardo, Ogliarolo, Leccina, Coratina en Fasulla. Net als bij wijn is deze mix van verschillende ingrediënten een voorwaarde voor een produkt met een volle, rijke en intense smaak.
In onderstaand filmpje zie je hoe de olijfolie wordt gemaakt. Als je deze olijfolie een keer wil proberen, dan kan je hem via de site van Frans bestellen.
